Γυναίκες και Τοπική Αυτοδιοίκηση
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΙΡΕΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤ/ΣΗΣ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ Ιούνιος 2008
Μία αριστερή δημοτική πολιτική οπωσδήποτε πρέπει να περιλαμβάνει:
- Τη στήριξη του αιτήματος για ισόρροπη συμμετοχή των φύλων στα κέντρα των αποφάσεων βαθμού. Την αξιοποίηση των αιρετών γυναικών στις και Β της Αυτοδιοίκησης Α θέσεις διοίκησης της Αυτοδιοίκησης.
- Κοινωνικές Δομές, που αποτελούν βασικό παράγοντα για την ενσωμάτωση των γυναικών στην αγορά εργασίας και διευκολύνουν την εναρμόνιση εργασιακής και οικογενειακής ζωής του ζευγαριού. Επομένως όλες αυτές οι υπηρεσίες πρέπει να είναι δημόσιες ώστε να τις απολαμβάνουν όλοι και διότι το κόστος αυτών των υπηρεσιών δεν μπορεί να βαρύνει την οικογένεια.
1. Δημόσιοι βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί στα πλαίσια της Τ.Α Α βαθμού. Δεσμεύσεις για επέκταση του δικτύου, προσαρμογή των ωραρίων σε αυτά των εργαζόμενων γονέων και ποιοτική αναβάθμισή τους.
2. Ολοήμερα δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία.
3. Κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, με ποιοτική φροντίδα και φύλαξη.
4. Χώρους άθλησης και ερασιτεχνικής πολιτιστικής δημιουργίας των νέων.
5. Κέντρα ανοιχτής προστασίας των ηλικιωμένων.
6. Προγράμματα βοήθειας στο σπίτι για άτομα υπερήλικα, ανήμπορα και μοναχικά.
7. Προγράμματα “βοηθών μητέρων”
8. Κατά περίπτωση δημοτικά ιατρεία με υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας.
9. Σε επίπεδο νομού Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού.
10. Κέντρα αρωγής στα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας και της εμπορίας για λόγους σεξουαλικής εκμετάλλευσης δηλ. Ξενώνες, άσυλα καθώς και συμβουλευτική.
11. Πολεοδομικές παρεμβάσεις και ρυθμίσεις τέτοιες ώστε η πόλη να απευθύνεται και στα δύο φύλα: δρόμοι, πεζοδρόμια, ωράρια υπηρεσιών, καταστημάτων, σχολείων και παιδικών σταθμών, δρομολόγια, φωτισμοί δρόμων και πλατειών.
- Μέσα από τις δράσεις να εξασφαλίζεται η προσέλκυση των δημοτών και ιδίως των γυναικών στα πράγματα της πόλης, ώστε να καταπολεμάται η απάθεια και η αδιαφορία και να ενισχύεται η συμμετοχική δημοκρατία.
- Αξιοποίηση της πρακτικής του “συμμετοχικού προϋπολογισμού”, προκειμένου το αναπτυξιακό πρόγραμμα να αντανακλά τις ανάγκες και ιεραρχήσεις των δημοτών, ανδρών και γυναικών.
Ορισμένα στοιχεία για την σημερινή κατάσταση.
Ολοήμερα σχολεία
Το ολοήμερο σχολείο, ενταγμένο σε μια συνολική δημοκρατική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα μπορούσε να αποτελέσει ένα νέο τύπο σχολείου που θα ανταποκρινόταν πρωτίστως στις ανάγκες των μαθητών αλλά και στις ανάγκες της οικογένειας, ιδίως όταν και οι δύο γονείς είναι εργαζόμενοι.
Και όμως τα 28 πιλοτικά ολοήμερα σχολεία που είχαν δημιουργηθεί εγκαταλείφθηκαν και σχεδόν καταργήθηκαν. Διότι το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία δεν έδειξαν καμία διάθεση στήριξης και βελτίωσης του θεσμού. Μάλιστα η σημερινή κυβέρνηση προχώρησε σε μείωση των λειτουργικών δαπανών και των αποδοχών των ωρομισθίων εκπαιδευτικών.
Δημόσιοι βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί.
Είναι πολύ λίγοι σε σχέση με τις ανάγκες των δήμων. Όμως στους περισσότερους από αυτούς που λειτουργούν οι γονείς πληρώνουν τροφεία, διότι δεν παρέχονται στους δήμους οι αναγκαίοι οικονομικοί πόροι.
Παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και στις άλλες κοινωνικές υπηρεσίες που παρέχουν οι δήμοι, όπως φύλαξη και φροντίδα παιδιών, βοήθεια στο σπίτι για ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες.
Οι υπηρεσίες αυτές χρηματοδοτούνται κατά 75% από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κατ΄25% από το κράτος ( κοινοτικά πλαίσια στήριξης). Όμως ο ρυθμός δημιουργίας των δομών αυτών είναι πολύ αργός και δεν εφαρμόζονται όλες σε όλους τους δήμους. Αλλά και αυτές που λειτουργούν καρκινοβατούν, διότι η κυβέρνηση δεν αξιοποιεί το Σύνολο των κονδυλίων της ΕΕ, επειδή δεν χρηματοδοτεί με το δικό της ποσοστό. Έτσι η σταματά η λειτουργία τους, η οι εργαζόμενοι σε αυτές, που σημειωτέον οι περισσότερες είναι γυναίκες, μένουν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα έως και ένα χρόνο.
Είναι, δε, απορίας άξιον τι κοινωνική πολιτική θα ασκείται, όταν δεν θα υπάρχουν πλέον οι χρηματοδοτήσεις της ΕΕ, αφού όλες σχεδόν οι κοινωνικές υπηρεσίες που προσφέρουν σήμερα οι δήμοι στηρίζονται σε χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ.
Η πρόσφατη έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για το ποιος φροντίζει τα παιδιά κάτω των 12 ετών, δείχνει ξεκάθαρα ότι: τη φροντίδα των παιδιών, ειδικά στις μικρές ηλικίες, την έχουν επωμιστεί οι γιαγιάδες των παιδιών!
Σήμερα, που το δημόσιο κοινωνικό κράτος τείνει προς αποδόμηση και παραδίδεται στον ιδιωτικό τομέα, προοπτικές για τη βελτίωση των υποστηρικτικών προς τις γυναίκες κοινωνικών δομών δεν υπάρχουν.
Αποτελεί λοιπόν καθήκον των αιρετών της ΤΑ, η υπεράσπιση του δημόσιου κοινωνικού κράτους